اثر نانوذرات اکسید روی بر عملکرد کلیه در موش کوچک آزمایشگاهی

سابقه و هدف: با توجه به کاربرد نانوذرات اکسید روی در پزشکی، بررسی اثرات جانبی آنها بر جانداران اهمیت دارد.مواد و روش ها: در تحقیق حاضر اثر یک بار تزریق درون صفاقی غلظت های 50، 100، 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم از نانوذرات اکسید روی، با قطر20 نانومتر، بر تغییر فاکتورهای کلیوی (اوره، اسید اوریک و کرآتینین) پس از گذشت 8 و 30 روز از تیمار مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که پس از گذشت 8 روز از تزریق، مقدار اوره و کرآتینین در گروه mg/kg 300، به طور معنی دار افزایش یافت (001/0>p) و مقدار اوریک اسید در تمامی گروه ها نسبت به گروه شاهد کاهش معنی دار نشان داد (001/0>p). در حالی که با گذشت 30 روز از تزریق، هیچ اختلاف معنی داری بین گروه های مختلف به دست نیامد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که یک بار تزریق نانوذرات اکسید روی به خصوص در دوزهای بالا (mg/kg 300) قادر است در کوتاه مدت (8 روز) بر عملکرد کلیه اثر بگذارد. اما پس از گذشت یک ماه، احتمالا با دفع تدریجی نانوذرات جذب شده به داخل کلیه، این اثرات از بین می رود. با این حال انجام تحقیق با تعداد تزریقات بیشتر ضروری است.